αναρθρία

αναρθρία: Η ανικανότητα προφοράς των λέξεων. Αυτός που πάσχει από α. γνωρίζει με ακρίβεια τα διανοήματά του, καθώς και τις λέξεις που πρέπει να χρησιμοποιήσει για τη μετάδοσή τους, αλλά δεν είναι ικανός να τις αρθρώσει. Η πλήρης α. είναι σπάνια και αποτελεί έντονη μορφή δυσαρθρίας. Ο όρος καθιερώθηκε το 1906 από τον Πιερ Μαρί.
* * *

(I)

η (Α ἀναρθρία)

νεοελλ.

το να μη μπορεί κάποιος να αρθρώσει κατανοητή ομιλία λόγω νευρικής βλάβης των μυών που συνεργούν στην παραγωγή του προφορικού λόγου

αρχ.

έλλειψη σφρίγους, ατονία.
————————
(II)

η (Α ἀναρθρία) [ἄναρθρος]

νεοελλ.

αδυναμία για άρθρωση κανονικής ομιλίας

αρχ.

αδυναμία μελών τού σώματος.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

ἀναρθρίαν — ἀναρθρίᾱν , ἀναρθρία want of vigour fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άναρθρος — η, ο (AM ἄναρθρος, ον) (για τη φωνή ή ήχους) ο μη έναρθρος, αυτός που δεν μπορεί να απαρτίσει συγκροτημένες συλλαβές ή λέξεις (όπως οι φωνές των ζώων ή των ανθρώπων που κλαίνε, κραυγάζουν κ.λπ. το ουδ. ως ουσ. Άναρθρα θαλάσσια Ασπόνδυλα με δύο… … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias